jj

Beauty is simply reality seen with the eyes of love - Evelyn Underhill - jj

i do… :)


fotografía de Lauren Apel

era un viernes a mediados de diciembre, el día 11. acababa de regresar a Barcelona de mi aventura lisboeta, justo la tarde anterior. Rícard venía de Madrid a pasar el fin de semana conmigo. por aquel entonces yo ya no me encontraba nada bien, me cansaba cada vez más al salir, tenía dolor, miedo y me sentía frustrada. cuando llegó me dijo que pasaba a saludar a sus padres antes de venir a mi casa y yo aproveché para salir con mi madre y una amiga a comprar material para las postales de Navidad. mientras volvíamos, me llamó pidiéndome que nos viéramos en los bancos que hay debajo de mi casa; en esos bancos habíamos pasado infinidad de horas antes de irnos a vivir juntos, cuando no teníamos dinero que gastar y no sabíamos dónde vernos. mi madre se puso muy pesada de repente queriendo subir a casa lo que habíamos comprado y, antes de que me hubiera dado cuenta, tanto ella como mi amiga habían desaparecido. él me estaba esperando con una rosa roja. nos sentamos en el banco de siempre y allí, en medio de sus nervios, de sus balbuceos y de mi incapacidad por comprender qué estaba pasando, se puso de rodillas delante de mí y me pidió que nos casáramos. me puse nerviosa yo también y mientras reía y lloraba y lo abrazaba bien fuerte, todo a la vez, le dije que sí.

no fue la pedida más romántica ni la más espectacular, pero sí la más nuestra, la que habla más de los dos: algo sentido, con significado y sin florituras ni adornos innecesarios. a pesar de la ilusión que nos hacía, a los pocos días vinieron mi ingreso en el hospital, la posterior recuperación en casa, el traslado a Madrid… e inevitablemente la boda pasó a ocupar el último lugar en la lista de prioridades hasta que, hace un mes, mientras estábamos en Ibiza, hablamos del tema y, contra todo pronóstico y sentido común, decidimos que nos casábamos este año, el 2 de septiembre. teníamos claro que queríamos casarnos en verano, es nuestra estación favorita; en septiembre es siempre cuando nos vamos de vacaciones así que es un mes repleto de buenas sensaciones y bonitas memorias. tenía mucha más lógica esperar un año y poder hacer las cosas con más tranquilidad, con tiempo, que nuestras vidas actualmente ya son muy agitadas pero, quién quiere esperar un año y medio a hacer algo que le hace muchísima ilusión? Rícard cumplirá los 30 en julio y yo, en agosto, y la verdad es que, después de unos últimos años un tanto difíciles, no se me ocurre mejor forma de entrar en los 30 que con esta gran celebración.  

nos casaremos al ladito del mar, como no podía ser de otra forma, en una zona llena de significado y recuerdos para mí, para poder sentir bien cerca a los que ya no están.

no sé si hablaré más de la boda por aquí, o no, pero me apetecía compartir la buena noticia; creo que lo bueno, compartido, sabe mejor :)

muy feliz miércoles! *** 



{fotografía de Lauren Apel}


39 comentarios :

  1. Enhorabuena, de verdad, a los dos. Q si tiene más lógica esperar un año para la boda... no creo q busques una boda perfecta, si no la tuya. Un abrazo!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. gracias, Carol, es exactamente esto… un abrazo! :)

      Eliminar
  2. Enhorabona Anna! Quina gran notícia!!
    Ja pots està amb els preparatius que queda ben poquet...;)
    Jo també em caso aquest any, el 12 de novembre, jejeje!
    Un petonarru

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. enhorabona a tu també doncs!! :) què bé, fa molta il·lusió, oi? jo cada vegada que hi penso no puc evitar somriure! (pàmfila total, jeje). un petonet!

      Eliminar
  3. ¡Qué bien! Enhorabuena preciosa!!!! Yo siempre recordaré la cara que puso mi chico al ser yo la que se arrodilló y sacó el anillo jajajaja. ¡Casarse mola! Disfruta de todo el proceso. Un besazo enorme!!!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. muchas gracias Laura! su cara debió ser para grabarla, jiji. un beso grande! ***

      Eliminar
  4. Ja t'ho vaig dir, però no esta de més repetir-ho: enhorabona!! :)
    A mi si que em sembla una manera romàntica de demanar-t'ho, senzilla, sincera i amb molt sentit, així que deuria ser perfecte. Ara a gaudir tots els preparatius!! Muuua*

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. moltes gràcies Àlex! sí que va ser perfecte, sí :) i, com dius, a gaudir dels preparatius (tu també!), petonets! ***

      Eliminar
  5. Ay que se me ha puesto la piel de gallina! Te lo mereces todo, pequeña y bonita Anna!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. jo, qué bonita, Silvia, eres un cielo. ganas de celebrarlo también con vosotras :) un besazo ***

      Eliminar
  6. Ay que bonita historia, me he emocionado como siempre al leerte. Seguro que será una boda muy especial, y no necesitais muchas florituras para que lo sea. Un abrazo!

    ResponderEliminar
  7. Enhorabuena bonita!!! Que historia tan preciosa. Me encantan que sean sin florituras y llenas de significado. Y si os apetece septiembre, que sea septiembre. A veces esperar no tiene ningún sentido.
    Seguro que va todo genial y tenéis una boda preciosa.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. mil gracias Maite!! estuvimos dudando bastante pero, en el fondo, yo tenía clarísimo que lo quería ya :) un beso enorme ***

      Eliminar
  8. Enhorabuenaaa! Una historia preciosísima :)
    Esperar es como todo, a unos les vale y a otros no. Si os apetece casaros cuanto antes y sois capaces de organizarlo... ¡mejor que mejor! A mi no me quedó otra que organizarlo con un año y pico, pero me hubiera casado al día siguiente... así que en mi opinión tenéis muchísima suerte :)

    Un besote y a disfrutar!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. gracias bonita! yo también creo que la tenemos, la verdad :) y ahora estamos disfrutando de todo lo que viene antes :) un beso muy grande!

      Eliminar
  9. Enhorabuena Anna, ¡cómo me alegra leerte contar esto; saberte feliz!
    Gracias por compartir, otra vez, lo que tú eres, en lo bueno y en lo malo, en la esperanza y en la dificultad, en la alegría y en la tristeza...jejeje.
    ¡Seguro que vuestra boda es maravillosa, como tú y este blog!
    Nerea

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. muchas gracias Nerea por tus palabras bonitas y tu alegría :) estamos súper contentos e ilusionados! un beso bien fuerte ***

      Eliminar
    2. Este comentario ha sido eliminado por el autor.

      Eliminar
  10. Moltes felicitats, Anna. M'encanta que en el blog trobis espai per compartir també aquestes cose; em fa pensar en els blogs de fa anys quan encara trobaves persones darrera la pantalla i no només marqueting com passa últimament a molts altres blogs.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gràcies Laia! Per mi el blog és quasi una mena de diari personal així que tant lo bo com lo no tan bo va cap aquí…! petonets

      Eliminar
  11. ¡Que bonito! ¡Enhorabuena! Y tienes razon, para que esperar.
    Os deseo toda la felicidad del mundo.
    Un beso

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. muchas gracias Ana María! gracias de corazón, un beso ***

      Eliminar
  12. Tan bonito Anna. ♥ Que seas muy feliz :) *

    ResponderEliminar
  13. Anna, felicitats! Llagrimeta i pell de gallina mentre et llegia!quina historia més bonica! Enhorabona!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. gràcies Imma! estic molt contenta :) petonets bonica ***

      Eliminar
  14. Me ha emocionado conocer la historia de la pedida y el significado que tiene para vosotros. Al final, las historias más bonitas son las más sencillas :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. tanto hablar de la boda el otro día y no te conté la pedida! un beso grande Chejo, nos vemos prontito?

      Eliminar
  15. Yo ya estoy ahí, ya estamos ahí clebrándolo con vosotros. Te quiero y quiero que seas feliz.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ay tito, qué ganas y qué ilusión de poder compartir ese día con vosotros! qué ganas tengo (y de verte!). te quiero mucho ***

      Eliminar
  16. wowwwwwww qué pedida más auténtica y más romántica. Muuuuuchisimas felicidades para los dos.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. gracias Noe!! a ver si podemos tomar este café en Madrid y hablamos con calma, vale? tengo ganas de verte :) mil besos preciosa ***

      Eliminar
  17. Enhorabuena! Precioso... me he emocionada al leerte...

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. gracias Vanessa! estem súper contents :) un petonet gran ***

      Eliminar
  18. Hay Anna... eres un cielo (estoy segura) por como cuentas las cosas, tan naturales, pues ya ves aquí que estoy llorando me emocionado, os deseo lo mejor de lo mejor a los dos, besos muchos y grandes.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. ay Elena, qué bonita… :) muchas gracias y muchos besos para ti también! bien grandes! ***

      Eliminar
  19. Enhorabuena!!! Yo preparé mi boda en dos meses así no da tiempo a pensar en chorradas. Disfruta de su preparación. Un besazo

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. muchas gracias María! me ha hecho gracia tu comentario; es cierto, con poco tiempo vas directa a la idea :) besos bonita ***

      Eliminar

 
Blogging tips