jj

Beauty is simply reality seen with the eyes of love - Evelyn Underhill - jj

cuando no se llega a todo


slow down

hace casi un mes que este post se estaba gestando en mi cabeza pero me he estado resistiendo mucho a escribirlo y a publicarlo. creo que me daba miedo que, al darle a "publicar", de algún modo lo estuviera haciendo real (como si ahora no lo fuera, de real) y, a la vez, como si en cierta medida hubiera fracasado, como si estuviera mostrando que, efectivamente, no llego a todo, y esto es algo que siempre me ha costado aceptar, pero ahora lo siento como una necesidad; publicarlo para quitarme yo misma la presión.

empecé el nuevo curso con muchísimas ganas e ilusión. después de estar un año sin trabajar porque estaba tratándome una enfermedad que me impedía hacer vida con normalidad, a mediados de julio empecé a encontrarme bien, por fin, y a principios de septiembre me decían que, a mi vuelta del viaje a Irlanda, empezaba un nuevo trabajo, en un sector totalmente diferente, que era lo que hacía tiempo que quería. así que el viaje a Irlanda se presentaba como la mejor manera de poner punto y final a una etapa que, aunque francamente dura, me había enseñado mucho, y de prepararme para la que empezaba ahora, a la que le tenía muchas ganas. pero a estas alturas ya debería saber que las cosas no siempre salen como uno las tiene previstas (la mayoría de veces, de hecho) y, a medio viaje, volví a enfermar. los síntomas empezaron leves pero yo ya me lo conozco. volvimos de Irlanda e inmediatamente empecé con mis tratamientos, con la angustia que yo sentía de que, en 2 días, empezaba un trabajo nuevo y no quería fallar.


té

ahora hace un mes que empecé y no puedo con todo. he tenido la gran suerte de tener una jefa que, a pesar de conocerme solamente de unas semanas, está siendo muy comprensiva y me ha dejado trabajar desde casa cuando no he estado bien para salir, o no trabajar si el cuerpo no me lo permitía.

antes de volver a enfermar, mi idea era trabajar por las mañanas y dedicarme al blog y al curso hello!blogging pro y al resto de quehaceres por las tardes pero llevo un mes batallando con esto y está claro que no llego a todo; mi cuerpo necesita reposo y creo que mi cabeza, también. cuando acabo de trabajar al mediodía estoy muy, muy cansada y me cuesta mucho encontrar las fuerzas para ponerme a escribir, o para seguir las clases, contestar mails o ir al súper. por suerte, tengo una madre y una pareja que me cuidan como nadie y que se encargan de que yo no tenga que hacer prácticamente nada pero, aún así, mi cansancio es importante y muchos días no llego a todo (ni a la mitad de todo, puestos a ser sinceros).

plantas crasas

como decía al principio, me he resistido mucho a escribir esto aquí porque no quería hacerlo "real" poniéndolo por escrito y porque me cuesta mucho, muchísimo, aceptar mis límites, suelo pensar que si me esfuerzo un poquito más, si lo intento un poco más duro, lo conseguiré, y esto no siempre es así. también porque este es mi espacio de bienestar, donde no hay lugar para preocupaciones ni agobios, que para eso ya está la vida real, pero hacía días que sentía que, cada vez, me costaba más mantener el ritmo y que la distancia entre mi vida y mi blog iba creciendo. por eso he preferido decirlo porque, puede que no pase nada y que todo siga su curso habitual, o puede que el viernes no haya post, o que la semana que viene no dé señales de vida. si "desaparezco" en algún momento por aquí, lo hago mucho más tranquila si he podido explicar antes el porqué. y soy consciente de que habitualmente la gente no necesita tantas explicaciones y que, si me voy unos días de aquí, poca gente se sorprenderá, pero era algo que yo necesitaba, para quitarme presión yo, así que aquí el motivo de este post.

dicho esto, mi intención no es desaparecer de por aquí. de hecho, lo he dicho en muchas ocasiones, el blog es para mí una manera de permanecer en contacto con las cosas que me gustan y me hacen sentir bien así que, ahora más que nunca, me va genial tenerlo pero, por si a caso algún día no llego a tener el post preparado, aquí está la explicación.

café solo

y, nada más. espero recuperarme muy, muy pronto y poder volver a estar al pie del cañón lo antes posible, disfrutando de planes, encuentros, comidas y de todo aquello que me hace sentir bien :)

que tengas una feliz semana! ***

flores lilas

pd. lecturas agradables: esos momentos & happy 6th anniversary (con vídeo hecho por mí incluido!)

{imágenes encontradas en: 1 - 2 - 3 - 4 - 5}


61 comentarios :

  1. Que hayas escrito sobre esto te ayudará.
    Escribir es una terapia excelente aunque seguro te hayas emocionado al hacerlo.
    Todos tenemos limitaciones, de salud, económicas, sociales. ... Lo importante es q no seas muy dura contigo misma. Un súper abrazo

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias María. Sí, escribir va bien por sacarlo fuera, parece que te quitas un peso. Muchas gracias. Un abrazo bien fuerte ***

      Eliminar
  2. Cuídate mucho y aquí estamos para darte apoyo siempre!

    ResponderEliminar
  3. Como dice María, escribir sobre lo que sientes es hacer terapia, seguro que te has sentido mucho mejor después de haberlo "soltado" al mundo blogger.

    Cuídate mucho y, sobretodo, quiérete mucho! Y cuando te apetezca escribir, aquí estaremos, leyéndote. Nadie va a salir huyendo ;)

    Un abrazo gigante!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sí, ha sido tal cual, lo "sueltas" y parece que el peso de dentro disminuye. Muchas gracias bonita, otro abrazo fuerte para ti ***

      Eliminar
  4. Cuídate y mucho ánimo!!!
    Muchos besos y aquí te esperamos!

    ResponderEliminar
  5. Mucho ánimo y para adelante!! ;))
    Y por supuesto, aquí seguiremos leyéndote.
    Un abrazo :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias Leticia, gracias de verdad. Otro abrazo para ti ***

      Eliminar
  6. Mucho ánimo, ya verás como cuando menos te lo esperes todo se soluciona y vuelves a estar al 100%
    Un abrazo lleno de energía!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ojalá tengas razón, Sole... ojalá sea así. Gracias por ese abrazo, otro para ti ***

      Eliminar
  7. Anna, cuídate mucho, no pienses en límite, piensa en objetivos que vas a conseguir. Por supuesto que seguiré aquí y para lo que necesites cuenta conmigo.
    Pd: curiosamente este mes, no se si será el Otoño pero ya somos varias la que necesitamos bajar el ritmo. No son límites sencillamente priorizamos ;-)
    Un besazo enorme

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. 1000 gracias, Noe. Sí, no sé si es el otoño o que el nuevo curso ha empezado con demasiada fuerza pero necesitamos frenar un poco... Otro besazo para ti ***

      Eliminar
  8. Anna, si no estás por aquí, ten por seguro que se te va a echar mucho de menos en el mundo de la blogosfera ;-) pero en cualquier caso lo primero es que te cuides y estés bien... como bien dicen todas las compañeras, admiradoras y seguidoras aquí estaremos para cuando quieras aparecer, asomar la cabecita ó deleitarnos con alguno de tus posts ... Adelante y muchos ánimos... me ha encantado lo que dice Noe... No pienses en límite... piensa en objetivos....
    Un abrazo,

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. 1000 gracias Esther, eres un sol. Vamos a pensar en objetivos... :) Otro abrazo para ti ***

      Eliminar
  9. ánimos annita!! * *
    ara toca el que toca: cuidar-se!! pensa en el teu benestar i tot tornarà "las aguas volverán a su cauce"
    un petonet* * :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. merci Silvia, tan de bo tinguis raó i tot torni al seu lloc, ben aviat. Un petonet fort ***

      Eliminar
  10. Anna, tan sólo que lo hayas publicado ya es de admirar ... los que te conocemos, queremos y seguimos estaremos esperándote y para cualquier cosa que necesites.

    A veces es necesario parar un poco, tomar fuerzas y volver con ánimos renovados.

    Guapa, desde aquí te enviamos toda la fuerza del mundo!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias Noelia, muchas gracias. Un abrazo enorme ***

      Eliminar
  11. Annita, sabes que tienes todo mi apoyo y que te entiendo perfectamente. Si tu cuerpo te pide descanso, hazle caso. Para y respira y vuelve con toda la energía y fuerza del mundo. Muchas veces nuestra mente y nuestro cuerpo van por caminos distintos, pero no queda más remedio que tomarnos las cosas con calma.
    Un besazo ENOOOOORME y espero que te recuperes muy pronto, bonita!
    Recuerda siempre que eres una persona excepcional ;-)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. 1000 gracias Marta por tus palabras. Sí, habrá que tomarse las cosas con calma y escuchar más al cuerpo. Gracias. 1besazo

      Eliminar
  12. Lo primero siempre, siempre es uno. Lo demás está después. Descansa, dedícate tiempo a ti, y sólo a ti, a recuperar la fuerza física, mental y espiritual que necesitas.

    Nosotras estaremos esperándote, de eso estoy segura

    :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias Tiby, esto es lo que voy a hacer. Gracias bonita ***

      Eliminar
  13. Aquí estarem, per quan tornis! però primer és el primer i ara toca cuidar-se i deixar-se cuidar! molts ànims!
    1 abraçada

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Moltes gràcies bonica, merci per aquests ànims. Una abraçada forta per tu també ***

      Eliminar
  14. ¡Anna, mucho ánimo!
    Por desgracia, las cosas son como son y no como uno quiere que sean.
    Yo he tenido una recaída con la dichosa ansiedad y no estoy muy fina fina, filipina (por poner una nota de humor aunque sea negro).
    Nosotras podemos, seguro que somos más fuertes de lo que pensamos.
    Un beso muy grande y para lo que necesites... ¡Aquí me tienes!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Sole, guapa! Sí, las cosas son como son y toca aceptarlas de la mejor manera posible, verdad? De todo se aprende, esto está claro... Muchísimos ánimos con esa ansiedad, he tenido el placer de verme con ella en ocasiones y sé que no es nada fácil. 1besazo enorme bonita ***

      Eliminar
  15. Mucho ánimo, Anna. Tómate tu tiempo porque, por desgracia, las cosas no salen siempre como uno las había planeado. Aquí te esperamos para cuando decidas pasarte, tanto si este viernes como si es dentro de dos semanas o de un mes.

    Un besazo muy gordo!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias, Marta, por esos ánimos y el beso gordo :) Espero continuar por aquí como siempre, pero es bueno saber que me esperas :) 1beso bien fuerte ***

      Eliminar
  16. Siempre hay que escuchar al cuerpo, y aunque la mente (siempre más fuerte) te obligue a seguir, es el cuerpo el que pide parar. Y parar no está mal. Piensa que le estás dando sesiones extra de relax, descanso al cuerpo...mientras la mente puede seguir a su ritmo, leyendo, observando, disfrutando...pero sin la presión de tener que estar cuidando todo el tiempo del cuerpo.
    Descansa, sobrelleva el trabajo, tómate el tiempo que necesites...igual son dos días, como dos meses...sé que estarás ahí detrás...buscando la felicidad en cualquier detalle, aunque no nos lo puedas contar.
    Ha sido un verdadero placer haber coincidido contigo en el curso, y en poco tiempo he encontrado en tí, las palabras que muchas veces cruzan mi mente. Así que solo puedo decir, espero verte pronto...y ofrecerte desde la distancia un alguien para hablar sin presiones, sin prejuicios ni ideas preconcebidas, un alguien que puedes llamar amiga...para lo que necesites...ya sabes donde encontrarme.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ibabe, qué palabras tan bonitas, me han emocionado. Tengo esta tendencia de querer seguir a la mente aunque es el cuerpo, en realidad, quien manda. Muchas gracias por tus palabras, un beso bien fuerte ***

      Eliminar
  17. hola bonita!!
    mucho mucho animo, en ocasiones la cosa se nos va de madre...lo se por experiencia, la auto-exigencia, las cosas para ayer, las prisas... se hacen una bola, difícil de tragar...
    escucha a tu cuerpo y para si lo ves necesario, es lo mejor que puedes hacer, el cuerpo es sabio!! y veras, que todo pasa y que pronto volverás, con mas fuerza y mas preparada que nunca!

    muchos besos!
    patricia.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. estoy tan de acuerdo con lo que dices, Patricia! parece que todo se acumula y en algún momento se hace difícil de digerir pero, como tú dices, escuchar al cuerpo es buena idea. 1beso fuerte y gracias!

      Eliminar
  18. Anna, espero que te mejores, dedícate tiempo y dáte permiso para cuidar de ti misma. Seguro que si publicas 1 vez por semana o 1 cada dos semanas, todos te leeremos con las mismas ganas. Lo primero eres tú.
    Qué bien que además tu entorno, desde tu madre a tu pareja, hasta tu nueva jefa, te den el márgen que necesitas y te ayuden tanto!!
    Me gusta encontrar tus escritos y tus fotografías, me chifla la foto de la taza, tan minimalista!
    Un besazo, mucha calma y mucho tú. Mua

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. 1000 gracias, Laura, es tan reconfortante entrar aquí y encontrarme con palabras tan bonitas como las tuyas, ayuda mucho. Gracias. 1besazo

      Eliminar
  19. Anna! Ànims ja veuras que d'aqui res estaràs de nou al 100%!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Moltes gràcies Sònia, gràcies pels ànims! Una abraçada ***

      Eliminar
  20. Yo tampoco llego a todo. Nadie llega a todo. Está bien conocer los límites y saber parar sobre todo cuando el cuerpo lo pide. Cuídate mucho, aunque ya sé que lo haces. TTM siempre.

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias tito, no te imaginas la de veces que he querido cogerme un billete de avión y venirme unos días contigo... quizás cuando esté un poco mejor? Yo también TTM siempre, un besazo

      Eliminar
  21. Lo más importante eres tú. Date tiempo! Tienes un blog precioso y a mí me encanta leerte. Seguro que te sirve de vía d escape muchos días pero no fuerces la máquina, los que estamos aquí sabemos lo que es y cuando publiques te leeremos y cuando no sabremos que es por algo bueno, tu bienestar. Cuidate muchísimo!! Un abrazo!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias por tus palabras, anima mucho entrar y leer cosas tan bonitas, así que muchas gracias. Un abrazo bien fuerte también para ti ***

      Eliminar
  22. Anna, bonica, molts molts ànims. El blog ha de ser un moment de desconnexió i no d'obligació, així que si el cos et demana abaixar el ritme, baixa'l. Segur que servirà perquè et recuperis millor i tornis amb més força i energia. Natrus t'estarem esperant.

    Una abraçada enorme!

    Roser

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Moltíssimes gràcies, bonica. Totalment d'acord amb tu, moltes gràcies. Una abraçada ben gran també per tu, Roser ***

      Eliminar
  23. Estoy segura que la mayoría de las bloggers hemos pensado en ralentizar nuestro ritmo bloguero, poner en práctica esa slow life que tanto halabamos en el mundo virtual y que no siempre es posible llevar en la real... Y eso con salud, puedo imaginar pues cómo te sientes pero lo primero es la salud para que puedas darnos, como siempre, lo mejor de ti.
    Besos, ánimo y muchísima salud ^-^

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias por tus palabras. Sí, la salud va lo primero, está claro, así que toca priorizarla, por lo menos hasta que esté un poquito mejor. Muchas gracias! 1beso fuerte ***

      Eliminar
  24. Anna!! Me parece fantástico que hayas querido escribir este post, no pienses que es dar explicaciones a nadie es sentirte relajada y desahogarte con aquello que te oprime. Puedo entender tu lucha interna y que no quieras reconocer esos límites, pero muchas veces debemos bajar el listón y pensar en uno mismo.
    Ya te lo dije una vez, si antes me parecías fuerte, ahora lo eres más. Eres una súperwoman, una luchadora nata y ahora te mereces ese descanso. No te preocupes por nosotras, estaremos esperando tu vuelta porque sabemos que será más bonita aún si cabe.
    Cuidate mucho, recupérate lo antes posible y un beso muy, muy fuerte guapísima!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Ay, Yolanda, qué palabras tan bonitas, mil gracias, de verdad. Créeme que de superwoman tengo poco, ojalá fuera capaz de llevar las cosas mejor y con más optimismo! Muchísimas gracias por tus palabras y apoyo, gracias, gracias. 1besazo enorme ***

      Eliminar
  25. A nuestro cuerpo hay que escucharlo. Tu has sabido escucharlo y ese es el mejor punto de partida para tu recuperación. Seguro que vendrá pronto, y aquí estaremos aunque las publicaciones no tengan el ritmo que tu deseas, tu sigue guiándote por el ritmo que desea tu cuerpo. Muchos besos!!!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchas gracias, María; sí, toca cuidarse, escuchar al cuerpo y respetar su ritmo. Muchas gracias! Y muchos besos también para ti ***

      Eliminar
  26. Oooooh! Anna, t'esperarem bonica! Publiquis el divendres o no, la setmana que ve o no, el mes que ve o no... t'estarem esperant. Ara el més important ets tu. M'ha agradat molt la teva sinceritat al post. T'entenc quan dius que és una forma d'alliberar-te... ha de ser molt dur... així que pren-te tot el temps que et faci falta que nosaltres seguirem per aquí, no pateixis. Una abraçada molt molt molt forta i molts molts molts ànims guapa!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. 1000 gràcies, Txell, per les teves paraules i per aquesta abraçada tan forta. Jo t'envio una altra ben gran que, espero, en poc temps, poder fer-te-la en persona. 1petó ben fort ***

      Eliminar
  27. Leí este post el otro día en el bus y me sentí un poco identificada enseguida. Todas queremos hacer más y mas cosas y muchas veces la salud es lo primero que se ve afectado. Empecé el nuevo blog con la idea de publicar sólo una vez a la semana y aunque tengo mil ideas y ganas de publicar más a menudo sé que luego me arrepentiré. Lo complicado es detener la rueda. Haz la cosas a tu propio ritmo, dedícale tiempo a tu salud y tranquila que aquí te esperamos todas :)

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Gracias Caro. Es cierto que a veces cuesta detener esta rueda... pero toca hacerlo, no? Parar y escuchar al cuerpo... 1besazo y gracias ***

      Eliminar
  28. Aunque ya lo habíamos hablado, yo también quiero poner mi granito de arena en tu blog, que se que para ti significa mucho. Tómate tu tiempo, cuídate, mímate, quiérete y deja que los demás lo hagan. El tiempo hará que te encuentres mejor y poco a poco todo volverá a su sitio.

    Estaremos esperándote con los brazos abiertos. :-)

    Te mando un abrazo y un beso enorme!

    ResponderEliminar
  29. Ay, Anna, cómo te entiendo. Hace unos días publicaba yo un post bastante similar a este para confesar que no soy una supermujer y que no puedo con todo... ¡y es liberador! Queremos hacer mucho y no llegamos a todo y nos sentimos mal por no hacerlo.

    Pero únicamente hay una prioridad y es que te sientas bien. Que empieces a hacer las cosas para ti, para estar mejor tú. Todo lo demás ya vendrá solo, y todo lo superficial desaparecerá también.

    Un beso gordo y que te mejores!

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. muchas gracias, Paula, por tus palabras. es cierto que no podemos llegar a todo y esto es una realidad que, guste o no, hay que aceptar, así que mejor aceptarla con una sonrisa, no? :) y realmente, cuando pasan cosas importantes, te das cuenta de lo que es prioritario. 1beso grande y gracias!

      Eliminar
  30. Siempre pedimos cosas materiales, que son importantes,pero la salud es la primera,ante eso solo queda ser positivo y tirar para adelante,no mires atras,tu guiate que lo primero eres tu,y piensa que suerte tengo,mi madre,mi pareja,amigas,me quieren,me miman,
    Cuidate preciosa
    un beso y toda la fuerza

    ResponderEliminar
    Respuestas
    1. Muchísimas gracias por tus palabras, Carmen. Así es, hay que intentar ser positivo y ver las cosas buenas que te rodean, que también existen, y seguir cuidándose hasta volver a estar bien (de hecho, deberíamos cuidarnos, siempre, no?). Muchas gracias y un beso bien fuerte!

      Eliminar
  31. Yo tenía mi relación de larga distancia por casi 4 años ahora, Nuestra
    relación estaba bien y bueno, pero por algunas razones no pude entender
    Mi ex novio rompió conmigo por casi 3 años ahora, y yo estaba triste,
    frustrado, devastado tener emociones de mezcla para hacer frente a la realidad de que él
    no quiere solucionarlo ya, me fuerza sé qué más hacer hasta que i
    búsqueda y encontré esta testimonios respecto hechizo de amor y he leído
    algunos de los que tenían el mismo problema que tenía y hasta que encontré el Dr. Ehimare que
    puede lanzar hechizos para traer de vuelta a su pareja en un principio tenía dudas de hacerlo
    pero con el tiempo he intentado su poder de echar hechizo traer de vuelta a su pareja de nuevo
    debido a su buen corazón, generosidad Él me ayuda y yo soy tan feliz
    al respecto
    . Muchas gracias Dr. Ehimare usted puede ponerse en contacto con él aquí (drehimare@gmail.com) hacer usted
    (1) quiere que su ex atrás.
    (2) Usted siempre tiene pesadillas.
    (3) Para ser promovido en su oficina
    (4) ¿Quiere un hijo.
    (5) ¿Quieres ser rico.
    (6) quieren celebrar su marido / esposa para ser sólo suya para siempre.
    (7) la necesidad de asistencia financiera.
    8) ¿Quieres estar en control de que el matrimonio
    9) ¿Desea usted ser atraído a la gente
    10) La falta de hijos
    11) ¿NECESITA UN ESPOSO / ESPOSA
    13) Cómo ganar su LOTERÍA
    14) HECHIZO DE PROMOCIÓN
    15) HECHIZO DE PROTECCIÓN
    16) HECHIZO DE NEGOCIO
    17) HECHIZO DE TRABAJO BUENO
    18) necesita un bebé de ADOPCIÓN INICIO
    19) cura para cualquier enfermedad / H.I.V. / Ébola
    20) que desea unirse ILLUMINITI
    Póngase en contacto con él hoy en: drehimare@gmail.com

    ResponderEliminar

 
Blogging tips