estas cosas me llegan y me llenan, me transmiten paz, me sosiegan y, cada vez, más intento rodearme de ellas, vivir acorde a esto, con menos florituras, recargos y excesos, y quedarme con lo que a mí me ayuda, me satisface y me hace sonreír.
septiembre ha entrado con potencia y esto me gusta, llevaba mucho tiempo sintiéndome estancada y perdida, sin dirección. con el tiempo me he dado cuenta de que esto no es necesariamente malo, sentirte desorientado te lleva a parar, a replantear, a pensar qué es lo que tienes y a sentir qué es lo que quieres, con qué te gustaría llenar tu vida y, a partir de ahí, empezar a construir. para personas que, como yo, no siempre tienen la paciencia necesaria, esto a veces resulta frustrante y desesperante puesto que cuando has ido andando mucho tiempo en una misma dirección, ajeno a tu sentir y, de repente, te das cuenta de que estás perdido, estás, en realidad, muy, muy perdido, y volver a encontrarse lleva tiempo.
yo no me he encontrado todavía, por lo menos, no del todo, pero sé que estoy en ello y lo noto cuando siento que mi día a día está en harmonía conmigo misma, cuando me voy a la cama con una sonrisa y percibo que lo que hago me hace bien.
una de las cosas que he empezado a construir no la estoy haciendo sola; la estoy compartiendo con Silvia, de Fresh & Wood. un proyecto muy incipiente en el que le estamos poniendo mucho empeño y ganas, que nos ilusiona, y que empieza este sábado 20 con Allegorein Dinner Barcelona. en instagram hemos ido adelantando algunos detalles aunque preferimos no explicarlo todo hasta que haya pasado.
de momento me hacía ilusión decir que estoy en ello; que, después de casi 3 años de sentir que algo no funcionaba, de sentirme perdida y, al final, hasta desesperanzada, poco a poco voy encontrando el camino.
que tengas un feliz martes ***
pd. las imágenes del post son algunas de las que nos han servido de inspiración a la hora de pensar y crear Allegorein Dinner Barcelona
Lo estas haciendo genial, y me encanta :-)
ResponderEliminarÁnimo bonita!
Gracias bonita, eres un solete :) ***
EliminarY en todo lo que haces se nota que estas encontrando ese camino!
ResponderEliminarA seguir así ;)
Gracias Àlex! :) 1beso fuerte
EliminarAnna, me ha encantado el post.
ResponderEliminarQué bien escribes y qué bonito lo cuentas todo.
Me alegro infinito de que estés encontrando tu camino, ojalá pueda decir yo lo mismo pronto.
Gracias Sole, estoy convencida de que tú también lo vas a encontrar muy pronto, hay que ir día a día y pasito a pasito, pero estás en ello ***
Eliminar:) estás en el buen camino!
ResponderEliminarestoy segura de que todo irá bien! y espero que este pequeño proyecto nos traiga (muchas) alegrías y buenos momentos.
a veces necesitamos cruzarnos con alguien que nos haga cambiar un poco el rumbo y encontrar uno nuevo * *
mua* *
gracias Silvia, totalmente de acuerdo! y sí, estoy segura de que este pequeño proyecto nos traerá muuuuchas alegrías y buenos ratos. 1besito enorme***
EliminarClaro que sí, poco a poco. :)
ResponderEliminarGracias bonita ***
EliminarEM MORO DE GANES de que arribi dissabte! No dubto que serà un èxit, però amb aquestes fotos que heu près com a inspiració m'ho has acabat de confirmar. ;)
ResponderEliminarSobre trobar el teu camí.. mica en mica. Sé com et sents i segur que l'acabaràs trobant ben aviat. I estic amb la Silvia! A vegades fa falta creuar-te amb algú en concret pq t'ajudi a avançar. I em sembla que l'has trobat! :)
Ànims i fins dissabte*
Moltes gràcies Marta!! Nosaltres també tenim ganes de que arribi el dissabte i que tothom pugui passar una molt bona estona :)
EliminarRespecte al meu camí, sí... poc a poc, oi? Una abraçada i fins dissabte! ***
Qué alegría Anna que sientas que vas encontrándote, a mi me pasó el año pasado y dar con lo que quieres y te gusta es uno de los mayores placeres. Sigue así campeona.
ResponderEliminarMuchas gracias, Noe. Sí, siento que me falta mucho (muchísimo) por definirme pero es como que poco a poco vas viendo más claro el camino... y se agradece después de tanto tiempo de no ver nada. 1beso fuerte bonita ***
EliminarAy que ganas de que llegue el sábado y daros un achuchón a las allegoreins girls y ver lo bonito que lo habéis preparado todo!!!! Besos mil
ResponderEliminarjajaja, yo también tengo ganas de darte un fuerte achuchón!!! :) 1beso enorme!!
Eliminarpasito a pasito, todo son etapas...mucho ánimo para seguir por el buen camino ;) es un placer leerte!!
ResponderEliminarmuchas gracias Leticia! :) sí, es importante no querer precipitar las cosas, todo llega cuando tiene que llegar pero a veces cuesta taaanto no desesperar...:) 1beso!
EliminarUna vez encuentras el camino... es tan fácil y sencillo comparado con lo perdida que has estado... Me alegro que estés en ello y con éxito :)
ResponderEliminargracias Anna! sí, entonces la sensación de angustia disminuye considerablemente y puedes dedicarte a disfrutar más del camino :) besos ***
Eliminar